De noordkust van Spanje
We zijn op weg van Les Sable d'Olonne naar Gijon als we voor de eerste keer dolfijnen zien. Het voelt als een kadootje en we gaan voorop de boeg zitten met onze voetjes over de rand om ze van vlak bij te zien. Het is echt overweldigend om dit mee te maken. Het voelt alsof ze weten dat er mensen op de boot zitten. Ze kijken echt naar ons en dat geeft ons een blij en gelukkig gevoel.
Ankeren
Vanaf Gijon hoppen we langs de Spaanse noordkust. We nemen er alle tijd voor en in het plaatsje Luarca blijven we zelfs negen nachten. Het is voor het eerst dat we geen overnachtingen hoeven te betalen omdat we aan een mooring in de havenkom liggen. We komen er eindelijk ook aan toe om te ankeren. In Ria Ribadeo is onze eerste ervaring met ankeren op stromend water. Doordat het water met het wisselen van het tij heen en weer stroomt is het een extra risico en moet je zeker genoeg ketting met je anker op de bodem leggen. Dat hadden we niet goed gedaan en s' ochtends worden we wakker gemaakt door werklui van een marineschip. We waren ongeveer 300 meter verderop terecht gekomen en ons anker sleepten we achter ons aan. Dat was even schrikken. Nu gebruiken we veel meer ketting en we hebben een zwaarder anker aangeschaft. Inmiddels vertrouwen we op ons ankergerei en dat voelt heel prettig. De plekjes waar we ankeren zijn vaak mooi en rustig, vlak bij kleine strandjes met mooie uitzichten. De dagelijkse beslommeringen nemen vanaf een ankerplek wel veel meer tijd in beslag.
Een dag op een ankerplek
Na het opstaan wat meestal tussen acht en negen gebeurt moet er natuurlijk ontbeten worden. Dat doen we tot nu toe met cruesli en een bakje yoghurt, zolang dit nog verkrijgbaar is. Na het ontbijt staat er vaak nog een afwas van de vorige dag en dus koken we water en wassen we af. Als er vuile was ligt doen we dat vaak daarna. Dat betekent weer water koken, sopje maken in de Tupperware-emmer, vacuüm trekken en dan twintig minuten wachten, uitwringen en een nieuwe emmer water tappen en uitspoelen. Dan is het tijd voor een kopje cappuccino met een koekje of drie of vier. De koekjes verkopen ze in Spanje in grote dozen. Dan, als ons minimonster al is opgepompt roeien we naar de wal om brood te halen of andere boodschappen te doen. Als we met ons minimonster aan wal komen moeten we vaak een hele steile ladder opklimmen en afhankelijk van hoog of laag water ons opblaasbootje op de juist plek vastmaken.
Als we terug aan boord zijn is het meestal ruim tijd voor een lunch. We eten stokbrood (of toast als we geen vers brood hebben) met serranoham, kaas, camembert, salami, of een paté. Natuurlijk hebben we ook nog hagelslag en pindakaas. In de middag gaan we soms zwemmen in het ijskoude en heldere water, om ons daarna in te zepen en af te douchen aan boord met zo min mogelijk zoet water. Vaak liggen er op ankerplekken ook andere schepen en regelmatig bezoeken we de opvarenden of zij komen bij ons aan boord. Ook komt het voor dat we in de middag naar de wal roeien om te internetten of het plaatsje te bekijken en te wandelen.
Tegenwoordig eten we meestal rond een uur of acht in de avond en dus moet er gekookt worden. Wat we koken lijkt heel erg op de dingen die we in Nederland ook aten, behalve als we zelf gevangen vis eten. Ook in Spanje staan de supermarkten vol met heel veel verschillende toetjes en we proberen regelmatig iets uit. Vlees in blik is voor ons erg handig maar is hier zeer slecht verkrijgbaar. Op een dag kochten we een blikje Callos. De afbeelding op het etiket deed vermoeden dat de inhoud uit vlees bestond. We hebben het opgewarmd en voorzichtig uitgeprobeerd. Het was niet lekker, een beetje drillerig. Toen we in ons Spaanse woordenboek opzochten wat callos betekent, bleek dat pens te zijn! Het verdween daarna erg snel in de prullenbak.
In de avond lezen we vaak. Zelfs Hans, die liever een handleiding leest dan een goed boek, is bezig in een spannend spionnenverhaal. Als we bij het donker worden de olielamp hebben aangestoken en naar boven gehesen, gaan we lekker slapen. En maar hopen dat de wind rustig blijft want dan kunnen we een goede nacht maken.
Nieuwe schroef
Al varend langs alle mooie plaatsjes komen we uiteindelijk in de richting van La Coruña. We wisten dat daar goede mogelijkheden zouden zijn voor reparaties of modificaties aan onze boot.
Omdat we ons al geruime tijd zorgen maken over de temperatuur van de motor, die redelijk snel oploopt, hebben we het besluit genomen om een kleinere schroef te laten plaatsen. Dit betekent dat de schroefasgenerator onbruikbaar wordt en er op den duur een andere energiebron moet komen, bijvoorbeeld in de vorm van een windmolen.
We varen naar Sada vlak bij La Coruña en proberen daar de schroef te bestellen. We laten ons adviseren over de juiste maat, want we weten alleen dat wat er nu onder zit te groot is. Het gaat niet heel vlot en dus gaan we met de bus naar La Coruña om te kijken of het daar sneller kan. Het maakt in tijd niet veel uit en in Sada voelt het beter. We blijven dus in Sada en bestellen daar een nieuwe schroef en drie dagen later worden we uit het water getild. Terwijl we nog in de kraan hangen wordt de nieuwe schroef erop gezet. In eerste instantie lijkt die nieuwe schroef niet echt kleiner dan de oude en we maken ons zorgen. Maar als we tussen duim en wijsvinger de bladen van de oude schroef vergelijken met de nieuwe zijn we gerust gesteld. Het oppervlakte van de bladen van de nieuwe schroef is een stuk kleiner. Over dit probleem hoeven we niet meer te piekeren.
Buitenboordmotor
In Sada hebben we ook voor de derde keer naar het buitenboordmotortje van ons minimonster laten kijken. De monteur kreeg hem zowaar meteen aan de praat, maar wist ook meteen dat hij niet in orde was. Het motortje komt niet op toeren. De monteur trekt alles uit de kast om hem in orde te krijgen, maar helaas. Het 35 jaar oude motortje is niet meer te repareren en er zijn ook geen onderdelen meer voor te krijgen. We hebben hem achtergelaten in Sada en we balen ervan dat we daar ooit geld voor betaald hebben.
Nadat we ook nog allerlei extra zaken voor Happy Monster hebben gekocht zoals lijnen en harpjes e.d. vertrekken we om de westkust van Spanje te gaan bekijken.