Frankrijk

Een hoogtepunt

Na een prachtige oversteek van Engeland naar Frankrijk, komen we aan in Camaret. Het voelt goed om weer in een ander land te zijn met andere eetgewoontes en een warmer klimaat. Als we bijgekomen zijn van de oversteek vertrekken we uit Camaret naar Ile de Sein. Omdat er weing wind is lijkt dit een erg goede bestemming. Het eiland is maar piepklein en ligt vijfentwintig mijl uit de kust temidden van een aantal rotsen. Als we in de havenkom komen, twijfelen we of de diepte genoeg is voor ons, maar een aantal vrolijke Fransen op een ander zeilboot verzekeren ons dat we daar prima kunnen liggen. We maken vast aan een boei midden in de kom. Het is prachtig weer en we roeien met het minimonster naar de kant om een kleine wandeling op het eiland te maken. Als we weer terug roeien worden we uitgenodigd door de Fransen om bij hen aan boord een borrel te komen drinken. Als we gegeten hebben roeien we naar ze toe.

De vriendelijke Fransen zijn met zes man aan boord. Het blijken artsen, een chirurg, een advokaat en een bankier te zijn en uitermate gastvrij. In Frankrijk wordt pas laat in de avond gegeten en ze zijn dan ook voltallig met het bereiden van de maaltijd bezig. Enorme krabben met stekels op hun rug worden in de kombuis gekookt. Het moet een heel speciale lekkernij zijn en ze laten ons ervan meegenieten. Het is een heel gedoe om met een waterpomptang het vlees uit de poten te krijgen. Er wordt een heerlijke zelfgemaakte mayonaise bij geserveerd. We drinken heerlijke wijn en rosé en trots vertellen ze dat ze voor zes personen voor tien dagen 120 flessen mee hebben genomen. Twee flessen per persoon per dag. Na de krab eten we lamsbout met pasta. De maaltijd wordt afgesloten met een glaasje rum.

De avondlucht is prachtig en het is uitzonderlijk dat je op dit eiland weinig wind en veel zon hebt. Meestal is het er erg mistig. Pas laat in de avond roeien we terug naar ons "Happy Monster" en gaan we tevreden naar bed. De volgende dag wandelen we in slechts anderhalf uur het hele eiland rond. Dit bezoek is weer een hoogtepunt in onze reis.

Een dieptepunt

Als we Ile de Sein verlaten willen we een nacht doorvaren naar Belle Ile maar de wind valt weg en we besluiten om een nachtje te ankeren in Audierne. De volgende dag vertrekken we weer vroeg en er is gelukkig genoeg wind om te zeilen. In de buurt van Belle Ile komt de wind pal van voren dus we rollen de fok in en starten de motor. Dan begint de ellende. We moeten tegen de wind en stroom in en zien opeens de temperatuur van de motor behoorlijk oplopen. Ook de accu's blijken met een veel te hoog voltage te worden geladen. We koppelen één van de accu's los maar dat helpt niet. Met heel weinig snelheid kruipen we langs de kust van Belle Ile. Dan blijkt dat, als we in de motorruimte kijken, de schroefas staat te schommelen en teveel herrie maakt. Er lekt zelfs wat water naar binnen. Tot overmaat van ramp trekken we ook nog een klamp aan de mast kapot. Het voelt heel onwerkelijk om van het ene moment op het andere zo in de problemen te zitten. Hoe nu verder???

Op de bok

Belle Ile is een prachtig eiland en we maken er een paar schitterende wandelingen. Voor het eerst liggen we op het strand en zwemmen in zee. We ontmoeten er een paar Nederlanders waaronder Jaap Kiers met zijn "Hollandia". Jaap vaart meestal alleen op zijn schip en schrijft prachtige verhalen en houdt ook een website bij. Volgens Jaap zijn er in Les Sables d'Olonne prima mogelijkheden om reparaties aan "Happy Monster" uit te laten voeren.

De tocht naar Les Sables d'Olonne verloopt zonder problemen en in de haven krijgen we een plekje helemaal achterin. We ontdekken dat hier de start en finish is van de Vendée Globe, een zeilrace rond Antartica. Deze race wordt eens in de vier jaar gehouden. We ontmoeten hier Harriët en Jan Albert van de "Grand Gru" die bezig zijn met een rondje Atlantic. Zij vertellen ons meteen dat er hier een Vetus-dealer is. De volgende morgen bezoeken we direct de winkel van de Vetus-dealer waar ze gelukkig engels spreken. Op een acurate en nette manier wordt er voor gezorgd dat we vier dagen later een nieuwe schroefas in ons "Happy Monster" hebben. We worden daarvoor uit het water getild en de oude kromme as wordt verwijderd. Alle nog bruikbare onderdelen worden gepoetst en gereinigd en de nieuwe schroefas wordt besteld en eenmaal binnen snel weer gemonteerd. Het ziet er prachtig uit en de snelheid en netheid waarmee gewerkt is heeft ons verbaasd.

Naar Spanje

Het probleem van de accu's dachten we zelf op te lossen door er nieuwe in te zetten. De oude zouden te vaak leeg zijn geweest en daardoor te veel stroom vragen. Daardoor gaat de dynamo zwaarder draaien met als gevolg dat de motor te heet wordt. Dus met nieuwe accu's moet het goed gaan. Maar als we weer vertrekken voor de oversteek naar Spanje blijkt de laadspanning nog steeds veel te hoog. We keren om en laten een monteur komen. Hij denkt het te hebben opgelost maar eenmaal onderweg blijken de nieuwe accu's helemaal niet op te laden. Er staat een behoorlijke zee en we zijn allebei nogal zeeziek dus voorlopig laten we het probleem even voor wat het is. Om al kotsend in de machineruimte te bivakkeren leek ons niet echt een goed idee. De tweede dag van onze oversteek verloopt een stuk rustiger en Hans ontdekt een losse draad bij de dynamo. Dit blijkt alle laadproblemen te veroorzaken. Nu onze nieuwe accu's weer netjes worden geladen voelen we ons een stuk meer op ons gemak en de volgende dag komen we veilig aan in de haven van Gijon aan de Spaanse noordkust. Daar genieten we drie nachten van onze rust. De problemen zijn voorlopig weer achter de rug en het is super dat we veilig die gevaarlijke Golf van Biskaje zijn overgestoken.