Happy Monster: Sailing Around the WorldHappy Monster Logo
Happy Monster: Sailing Around the World
16 juni 2005

De Engelse zuidkust

Nadat we ongeveer tien dagen in Oostende hebben gelegen, wachtende op de juiste wind vertrekken we uiteindelijk op 25 mei. Het doel is om in ieder geval over te steken en naar Brighton te zeilen. Mocht het weer tegen zitten dan wijken we uit naar Calais of Dover.

Op zee een plasje doen

Voordat we de "snelwegen" van Het Kanaal oversteken krijgen we te maken met tegenwind en tegenstroom. Het blijkt dat in die situatie zeilen onmogelijk is omdat je dan alleen maar heen en weer vaart zonder vooruit te gaan. Een prachtig uitzicht op de kustWe zetten de motor bij en later als we de snelweg haaks oversteken kunnen we weer lekker zeilen. De wind is behoorlijk en we hebben al onze zeilkleding aan om het niet te koud te hebben. Met al die kleding aan betekent het dat een plasje doen 11 minuten kost. Dory heeft het geklokt. Zwemvest uit, jas uit, broek omlaag, fleece- jasje uit, fleece-broek omlaag, plasje doen, fleece-broek weer omhoog, fleece-jasje weer aan, broek weer omhoog, jas weer aan, zwemvest weer aan. En dat terwijl je ook nog moeite moet doen om op zo'n schommelende boot je evenwicht te bewaren. Het valt niet mee maar het geeft je wat te doen.
Als de nacht op zee uiteindelijk weer plaats maakt voor de dag is het prachtig weer met weinig wind en we zeilen met afnemende snelheid langs de kust en genieten enorm van het uitzicht.

Brighton

In Brighton is het een erg warme dag. We bezoeken de twee bezienswaardigheden die er zijn, The Royal Pavilion en de Brighton Pier. We vertrekken al weer na twee overnachtingen omdat er nog één dag met wind de goede kant op voorspeld is. Helaas laat de wind het afweten en het water om ons heen lijkt bedekt met olie, zo glad is het en zo traag beweegt het. Dus we doen een dagje op de motor. Liever hadden we gezeild maar de rustige zee en het mooie uitzicht maken een hoop goed.

Geen naalden

We komen aan op het Isle of Wight, waar we een paar dagen vakantie hebben gepland. Het is een echt vakantie-eiland en heeft veel bezienswaardigheden. We bezoeken er geen één want de entreeprijzen passen niet in ons budget. Wel maken we prachtige wandelingen. Ook bezoeken we met de bus de westpunt van het eiland waar de "Needles" (punten van het afbrokkelende witte kalksteen) te zien zijn. Maar helaas dit was onze pechdag. Het regent en er hangt een dikke mist, dus geen naald te zien. Tot overmaat van ramp gaat ook ons fototoestel kapot. Omdat we een dagkaart voor het openbaar vervoer hebben gekocht gaan we nog naar de andere kant van het eiland waar een stoomtrein rijdt. Je raadt het al, ook daar hadden we pech, de laatste rit was net tien minuten geleden vertrokken. Terug op ons "Monster" slikken we onze pech weg en hopen op betere tijden.

Cocktailshaker

Het pittoreske dorpje BeaulieuNadat we een paar nachten op de rivier Beaulieu, op het vaste land, in een veel te dure haven hebben gelegen, vertrekken we in westelijke richting. We hopen ver te komen maar in de Solent (het water tussen het eiland Wight en het vaste land) moeten we kruisen tegen de wind in. De golven en de deining in het laatste smalle stuk van de Solent maakt van onze boot een soort kermisattractie. De golven zijn verschrikkelijk puntig en we worden op en neer gegooid. Het duurde gelukkig niet zo lang maar we kregen wel een idee over hoe het leven is in een cocktailshaker.

Nat en klef

We komen die dag niet verder dan Poole. Daar komen we tot de ontdekking dat onze luiken op de ventilatiestand stonden toen we zo heen en weer geschud werden. Met name de voorpunt van onze boot heeft het behoorlijk te verduren gehad. Alles was nat en klef van het zout. Gelukkig scheen het zonnetje en konden we veel buiten op het dek laten drogen. Verder was er ook nog tijd om inkopen te doen en wasjes te draaien.

Tevreden schommelend

We blijven twee dagen in Poole en dan vertrekken we naar ons einddoel in Engeland, Falmouth. De wind lijkt de goede kant op te blazen en niet te hard, dus we hebben er zin in. We varen met de wind schuin in de rug en dat is pas echt genieten. Die nacht is prachtig met heel veel sterren aan de hemel. We wisselen elkaar af en als je dan alleen in de kuip zit en je ziet de lichtjes van andere schepen om je heen en Happy Monster schommelt tevreden heen en weer, dan voelt dat veilig en vrij. We kijken alleen nog uit naar het moment dat de nachten minder koud zijn.
Omdat de wind iets is gedraaid varen we die nacht ver uit de kust, anders zou de wind pal van achteren komen en dat vaart minder plezierig. In de ochtend gaan we weer richting land en we komen precies goed uit.

Ben Hoekendijk

Falmouth is "the place to be" voor overstekers van de Golf van Biskaje en voor mensen die terug komen van een rondje Atlantic. We zijn benieuwd welke wereldzeilers we daar ontmoeten. Het blijkt Ben Hoekendijk te zijn die met een kapotte motor van de Azoren komt. Hij heeft veel pech en we proberen hem een beetje op te beuren als we gezamenlijk in een Indiaas restaurant gaan eten. Het is een erg gezellige avond.

Ruan Creek

De vroege ochtend op de rivier FalNadat we voor een paar dagen proviand hebben ingeslagen varen we de rivier Fal op tot vlakbij Ruan Creek. Aan een steiger half in de rivier liggen we met een paar andere schepen. We ontmoeten Tony en Jenny die samen met vrienden, John en Kate daar een lang weekend doorbrengen. We genieten van de prachtige omgeving. In de rivier ligt een heel groot vrachtschip van een rijke vent die het schip niet wil laten varen omdat het dan vies wordt. Iedereen zijn hobby, denken we dan maar. Het is in ieder geval heel onwezenlijk om zo'n schip daar te zien liggen in een prachtig natuurlandschap.

Het grote genieten

Het grote genietenDan vertrekken we op 12 juni naar Frankrijk. We hebben precies twee dagen voordat er een nieuw front met harde wind aankomt. Dat moet dus lukken. In de ochtend is er helemaal geen wind, maar als die na een paar uur zachtjes komt opzetten genieten we enorm van het zeilen. Het gevoel om met ons eigen huisje op het water te zijn is heerlijk. Ook de nacht is weer prachtig en zowel de zonsondergang als de zonsopgang is een sprookje. Waar hebben we het aan verdiend om dit te mogen meemaken? We voelen ons iedere keer weer de gelukkigste mensenkinderen van de wereld.

Copyright © 2004-2025 Dory Janssen en Hans van Domselaar