West Spanje en Portugal
Santiago de Compostela
We verlaten La Coruña en via Camariñas zeilen we langs Cape Finisterre naar de westkust van Spanje. Een van de plaatsen die we daar aandoen is Portosin, van waaruit we Santiago de Compostela bezoeken. Zeilend naar Spanje en met het openbaar vervoer naar Santiago is wel heel speciaal omdat je er eigenlijk wandelend naar toe moet. Maar we horen er toch wel een beetje bij doordat we voor die dag onze wandelschoenen hebben aangetrokken. We worden zelfs aangesproken alsof we pelgrimgangers zijn vanwege onze schoenen. In de grote kathedraal staat een hele lange rij toeristen. Omdat we alle tijd hebben en de omgeving goed op ons in willen laten werken zijn we in de rij gaan staan. We hebben geen idee waar die zal eindigen. Na ruim een half uur leidt een trapje achter het altaar ons omhoog waar we de apostel Jacobus mogen omhelzen. Is dit dan, na dagen, weken of maanden wandelen het hoogtepunt voor een pelgrimganger? We moeten er een beetje om lachen.
Islas Cies
We liggen een paar dagen voor anker bij Porto Novo voordat we vertrekken naar Islas Cies. Dit is een drietal exotisch aandoende eilanden voor de Spaanse kust. Bij het grootste eiland ankeren we in helderblauw water. Via het witte zandstrand klimmen we naar de vuurtoren. Het uitzicht is fabelachtig. Van daaruit zien we een andere ankerplek bij een kleiner eiland en op een vrijdag laten we daar ons anker vallen. Er liggen een paar Spaanse schepen die in de avond allemaal vertrekken. De volgende ochtend zijn we het enige schip op dit romantische plekje. We roeien met ons mini monster naar de wal en wandelen dwars over het eiland en bedenken ons hoe het zou zijn als we hier moesten overleven zonder hulp van de moderne wereld. Aan de andere kant van het eiland treffen we een oude Romeinse wateropvang aan. Water zouden we in ieder geval voldoende hebben gehad. In de middag, als we weer terug zijn op Happy Monster heeft iedereen in Spanje de zaterdagochtendboodschappen gedaan want we worden omringd door Spaanse motorbootjes en zeiljachten. Het wordt zo druk dat we aan het eind van de dag slalommend de plek verlaten om naar Bayona te gaan.
Mini en Mickey
In Bayona liggen we voor anker en verwennen we onszelf met een nieuw buitenboormotortje voor Mini. We noemen hem Mickey. Met Mini en Mickey scheuren we regelmatig door de baai van Bayona. We bezoeken daar andere schepen. Met een aantal van hen varen we al een tijdje gelijk op en we zijn daardoor bevriend geraakt. Voor iedereen die nu zo ver van huis is met zijn zeilboot geldt hetzelfde. Iedereen heeft al zijn vrienden en kennissen voor langere tijd gedag gezegd en is dus in voor nieuwe contacten. Zo zijn we bevriend geraakt met Angus en Ruth van de 'Do It' uit Engeland. Zij hebben hun huis verhuurd en hebben, net als wij, een open plan. Angus is erg handig met elektrische apparatuur en helpt ons met een nieuwe schakeling voor onze zonnepanelen. Hans helpt hem weer met het verbeteren van hun website. En als het zo uit komt gaan Dory en Ruth lekker winkelen. Weliswaar low budget, dus er wordt in principe niets gekocht, maar wel leuk om winkels te bekijken.
Zonder motor
Ook hebben we regelmatig contact met Jurgen en Christiane van de 'April'. Dit is een Duits stelletje dat is komen zeilen vanaf Noord Duitsland met een eigengebouwd schip, zonder motor. Ze hebben ook geen huiddoorvoeren in hun schip waardoor ze geen toilet en geen gootsteen hebben. Het is bijzonder dat mensen dit avontuur op zo'n primitieve manier aandurven en we hebben dan ook heel leuk contact met ze. Ze leggen uit dat ze achter op hun schip een roeispaan hebben waarmee ze, als er geen wind is ongeveer twee kilometer per uur kunnen roeien om toch nog ergens te komen.
Vertrekkers
We ontmoeten in deze periode ook heel veel Nederlandse schepen die we allemaal terug kunnen vinden op de vertekkerspagina van het blad zeilen. Het is erg leuk om er een hele nieuwe kennissenkring bij te krijgen. Iedereen is op weg op zijn eigen manier. De een hoppend met dagtochtjes naar de Middellandse Zee, de ander voor het grote avontuur van de oceaan.
Portugal
Vanuit Bayona varen we naar Povoa de Varzim in Portugal. Het is een tocht van bijna zestig mijl dus vertrekken we 's morgens vroeg terwijl het nog donker is. Na een prachtige dag zeilen worden we in de haven van Povoa uiterst vriendelijk onthaalt en hier ervaren we dat Portugal een heel andere cultuur heeft dan Spanje. Er wordt veel meer Engels gesproken en soms kan je met Frans terecht. De mensen zijn veel rustiger, beleefder en gedistingeerder. De behulpzaamheid van de havenmeester gaat heel ver. Hij brengt ons zelfs met zijn auto naar een hypermercado om ons campinggas te wisselen.
Porto
Vanuit Povoa gaan we met de bus naar Porto. Porto heeft natuurlijk zijn bekendheid vanwege de port, maar blijkt ook een bijzonder mooie stad te zijn. We genieten van het lopen door de smalle straatjes. In Portugal is het gebruikelijk om de tegeltjes die wij voor een badkamer zouden gebruiken aan de buitenkant van een huis te plakken. Dit zorgt voor een bont tafereel. Je ziet heel veel verschillende patronen en soms lijkt het net Delfts blauw. Via smalle straatjes met heel veel traptreden lopen we naar beneden, naar de rivier Douro. Eenmaal beneden heb je een fantastisch uitzicht op een brug die duidelijk door meneer Eiffel is ontworpen. Het is net de Eiffeltoren overdwars. Aan de overkant van de rivier vind je de porthuizen, waar we een geweldige rondleiding hebben gehad. Aan het eind van de rondleiding kopen we een fles witte, acht jaar oude port. We weten zeker dat we hem allebei erg lekker zullen vinden.
Nog steeds te heet
Vanuit Povoa varen we twee nachten door en komen dan aan in Cascais. Omdat nog steeds onze motor erg heet wordt bestellen we een nieuwe thermostaat, in de hoop dat dan eindelijk het probleem is opgelost. De oude en de nieuwe thermostaat gooien we samen in een pannetje met water en brengen het aan de kook. Dan blijkt dat onze oude nog prima functioneert. Onze laatste kans is dan het verwisselen van de warmtewisselaar. We hebben daarvoor een reserve-exemplaar aan boord. We ontmantelen de beide dynamo's om uiteindelijk bij de warmtewisselaar te komen. Dan blijkt dat deze vanwege elektrolyse zit vastgerot. Er zit niets anders op dan de oude warmtewisselaar door te prikken en met veel pijn en moeite krijgen we alles weer lekdicht. Het kost een paar dagen klussen, maar ach, dat schijnt erbij te horen. Van andere zeilers horen we ook hoofdzakelijk verhalen over problemen, klussen en verbeteringen die zij aan hun schip willen aanbrengen.
Lissabon
Tussen het klussen door is er ook nog tijd voor een dagje Lissabon. Een grote drukke stad, met genoeg bezienswaardigheden voor langer bezoek. We bezoeken alleen de hoogtepunten. Een kasteel vanwaar je een prachtig uitzicht hebt over de stad en nog wat monumenten aan de waterkant. Samen met Ruth en Angus was het een heerlijk dagje uit.
Nadat we bijna twee weken in Cascais zijn geweest vertrekken we naar het Canarische eiland Isla Graciosa. We hebben een goede overtocht gehad, maar daarover meer in het volgende verhaal.